نقش انگیزش تحصیلی در تبیین رفتارهای پرخطر دانش آموزان اقشار آسیب‌پذیر

زمینه و هدف: با توجه به میزان رو به افزایش رفتارهای پرخطر در دانش ­آموزان اقشار آسیب‌پذیر، نیاز است پژوهشگران به مطالعه بیشتری در زمینه شناخت عوامل مرتبط با آن بپردازند. یکی از این عوامل انگیزش تحصیلی هست؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش انگیزش تحصیلی در تبیین رفتارهای پرخطر دانش ­آموزان اقشار آسیب‌پذیر صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تمامی دانش‌آموزان 18-10 ساله اقشار آسیب‌پذیر استان کرمانشاه مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 95-1394 بود که تعداد 100 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (1992) و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی زاده محمدی و همکاران (1391) استفاده شد و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مؤلفه‌های انگیزش درونی (56/0- r=)، انگیزش بیرونی (48/0-= r) و بی‌انگیزگی (38/0 r=) با رفتارهای پرخطر همبستگی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که انگیزش درونی 55 درصد از واریانس رفتارهای پرخطر را به‌صورت منفی پیش­بینی می‌کند. همچنین بی‌انگیزگی 31 درصد واریانس رفتارهای پرخطر را پیش‌بینی می‌کند (001/0P<). نتیجه‌گیری: از یافته‌های این پژوهش استنباط می‌شود مؤلفه‌های انگیزش تحصیلی پیش‌بینی­ کننده‌های مهمی در بروز رفتارهای پرخطر دانش ­آموزان اقشار آسیب‌پذیر هستند؛ بنابراین ضروری است که در برنامه‌های آموزشی برای پیشگیری و کاهش رفتارهای پرخطر این افراد، به نقش انگیزش تحصیلی توجه ویژه شود.